Επιτέλους Παρασκευή

Επιτέλους Παρασκευή!!

Η  κάθε ημέρα κυλά με τις παραγγελίες, τον κανονισμό των παραγγελιών, φρέσκα αυγά και ψωμί την Παρασκευή, φρούτα και λαχανικά για Δευτέρα. Ψάχνω καταλόγους, επικοινωνώ με εταιρίες, ψάχνω χειροτέχνες, σκέφτομαι πως να βελτιώσω την Πιπερόριζα, το κατάστημα μου. Φτάνουν όμως εκείνα τα βράδυα που γυρνάω στο σπίτι και αναρωτιέμαι μήπως είμαι στον κόσμο μου? μήπως ο κόσμος έχει τόσες δυσκολίες που εγώ ότι και να κάνω θα είναι κάπως μάταιο? Μήπως πάντα ζόρικα θα πληρώνω όλους τους λογαριασμούς μου και το ταξίδι που θέλω να κάνω δεν θα το καταφέρω ποτέ. Η οικονομική κατάσταση είναι τόσο δύσκολη για όλους όσο και για εμένα που διατηρώ ένα μαγαζί πρωί, απόγευμα και σάββατο μόνη μου. Αυτό που με κρατά είναι η επαφή με τους ανθρώπους, η συνδιαλλαγή,  η επικοινωνία. Προσπαθώ πολύ και πάντα αναρωτιέμαι είναι αρκετά όσα κάνω για αυτούς? Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν να πείσουν τους άλλους, είμαι βέβαιη για αυτά που προσφέρω αλλά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να πείσω τον άλλον για το τί θα φάει και πιει. Μπορώ μόνο να προτίνω, να ενημερώσω ή να συμβουλέψω άλλωστε δεν είμαι και εγώ καμία αυθεντία. Τελικά όμως είναι σημαντική αυτή η μικρή συμβουλή μέσα στην πληθώρα πληροφοριών που υπάρχει στην εποχή μας. Το καλό είναι ότι εδώ ακούω κατευθείαν αποτελέσματα από ανθρώπους που τρέφονται με συγκεκριμένο τρόπο. Πριν λίγες ημέρες με επισκέφτηκε ένας κύριος που μου είπε πως με συγκεκριμένη διατροφή  που έκανε γλύτωσε δύο επεμβάσεις και οι γιατροί του είπαν ότι θα τον έχουν ως παράδειγμα στα ιατρικά συνέδρια που θα κάνουν. Τόσο συμπαθής, τόσο αληθινός καθώς και η πραγματικότητα του. Αυτά μου δίνουν θάρρος να συνεχίζω και να συνεχίζω να λέω ότι τελικά ναι είμαστε ότι τρώμε. Είμαι όμως ψυχικά καλά? αποβάλλω το άγχος που μαζεύεται μέσα μου λόγω της πίεσης της δουλειάς? Οι λογαριασμοί ποτέ δεν θα τελιώσουν όπως λέμε όλοι. Προσπαθώ να εκτονώνομαι να κάνω αυτά που με ευχαριστούν. Η πράξη είναι πιο σημαντική από την σκέψη, η σκέψη όμως πολλές φορές προηγείται της πράξης. Αυτό που το ξεχνώ αλλά δεν θα έπρεπε είναι η θετική σκέψη. Το γράφω εδώ έτσι για να το θυμίσω και σε εσάς!