To Λεμόνι και τα ευεργετικά του συστατικά_φλούδες λεμονιού

Το Λεμόνι και τα θρεπτικά συστατικά του

  
Είναι κατακίτρινο, ξινό πέρα για πέρα και απολύτως απαραίτητο για τη νοστιμιά των φαγητών μας. Το λεμόνι, πολύτιμο σε θρεπτικά συστατικά, σίγουρα κάνει πολλά παραπάνω από το να νοστιμίζει απλά το φαγητό μας. Με την χαρακτηριστική ξινή γεύση και το ιδιαίτερο άρωμα, το λεμόνι αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα εσπεριδοειδή ανά τον κόσμο.

Πολύτιμο σε θρεπτικά συστατικά

Πλούσιο σε βιταμίνη C, καθώς και σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6, το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη, πλούσια σε πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Κάθε λεμόνι πέρα από τις σημαντικές βιταμίνες, που περιέχει, είναι πλούσιο και σε πρωτεϊνες, υδατάνθρακες, κάλιο, φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτιο, νάτριο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα.
Ο χυμός του, αποτελεί μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη για τον οργανισμό, καθώς πέρα από την απαραίτητη νοστιμιά, που χαρίζει σε ορισμένα «αδιάφορα» φαγητά, κυρίως θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε μια σειρά ασθενειών και λοιμώξεων.

Η ευεργετική δράση του κίτρινου χυμού

Πέρα από το να νοστιμίζει το «άχρωμο» φαγητό μας, το λεμόνι αποτελεί και ένα πρώτης τάξεως φυσικό «γιατρικό» για την πρόληψη μιας σειράς παθήσεων. Οι αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, το καθιστούν πρωταγωνιστή στην καταπολέμηση διαφόρων ειδών καρκίνου αλλά και στην προστασία της καρδιάς. Έχει αντιπυρετική δράση ενώ θεωρείται και ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά αντιμικροβιακά για την καταπολέμηση διαφόρων ιών, λοιμώξεων και φλεγμονών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, το γεγονός ότι οι παλιότερες γενιές, το χρησιμοποιούσαν, για να θεραπεύσουν τα τσιμπήματα από έντομα, τσούχτρες αλλά και να «ρίξουν» τον υψηλό πυρετό.
Αλλά, η δράση του δεν σταματά εδώ. Το λεμόνι συμβάλλει στην καλή διατήρηση των αγγείων, ωφελεί την όραση και βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου. Κι επειδή έχει αποδειχθεί, πως διαθέτει διουρητική και κυρίως λιποδιαλυτική δράση, πολλοί χρησιμοποιούν τον χυμό του και κατά τη διάρκεια της δίαιτας. Τέλος, ο χυμός λεμονιού δυναμώνει τα ούλα και ωφελεί το μυοσκελετικό σύστημα.

Αλλά και οι μικροί κίνδυνοι...

Όπως κάθε τι εξαιρετικά θρεπτικό για τον οργανισμό, έτσι και η υπερκατανάλωση λεμονιού κρύβει μικρές «παγίδες». Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη δημιουργία τερηδόνας και αποχρωματισμού των δοντιών, που μπορεί να προκαλέσουν οι μεγάλες ποσότητες λεμονιού καθώς και στις ενοχλήσεις στο στομάχι και τις γαστρεντερικές διαταραχές, που μπορεί να προκληθούν σε έναν οργανισμό.
Και φυσικά, λόγω της ιδιαίτερης όξινης φύσης του, το λεμόνι, θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από όσους πάσχουν από υπόταση ή αναιμία ενώ και όσοι ακολουθούν φαρμακευτικές αγωγές, θα πρέπει να συμβουλευτούν γιατρό για την ορθή κατανάλωσή του.


                   
Μήν Πετάτε τις φλούδες λεμονιού 
 
Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο το λεμόνι χωρίς να πετάξουμε τίποτε?

Απλά. Τοποθετήστε το λεμόνι στην κατάψυξη. Όταν το λεμόνι παγώσει , πάρτε τον τρίφτη σας, και τρίψτε ολόκληρο το λεμόνι (δεν χρειάζεται να το ξεφλουδίσετε! Όπως τρίβουμε το λεμόνι στα γλυκά) και ρίξτε το πάνω σε όλα ΟΛΑ σας τα φαγητά.
Τοποθετήστε το μέσα στο κρασί σας, την σαλάτα, τα γλυκά, τον καφέ τα φαγητά, στο παγωτό γενικά ΠΑΝΤΟΥ!

Το λεμόνι θα δώσει σε όλα μια  καλή γεύση. Κυρίως κάτι που σίγουρα δεν έχετε δοκιμάσει ποτε.
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο την πορτοκαλάδα σαν πηγή βιταμίνης c και ξεχνάμε το λεμόνι το οποίο είναι καλύτερη πυγή αυτής της βιταμίνης.

· Ποιο είναι το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ολόκληρου του λεμονιού? (εκτός του ότι πετάτε λιγότερα σκουπίδια κι ότι βελτιώνει την γεύση σε όλα σας τα ροφήματα και φαγητά):
  * Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το τμήμα το πετάμε... Οι φλούδες του λεμονιού έχουν την δυνατότητα να ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος μας με το να εκτοπίζουν τα τοξικά στοιχεία που εισέρχονται στον οργανισμό μας από τις τροφές και το περιβάλλον.
ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ= Το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα!!!! Πολλοί είναι αυτοί που στηρίζουν το εξής, εμείς το παραθέτουμε χωρίς όμως να το επιωβεβαιώνουμε. ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΕΊΝΑΙ 10.000 ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ????? Γιατί δεν το γνωρίζουμε αυτό? Γιατί οι φαρμακευτικές έχουν τεράστια κέρδη με το να κατασκευάζουν φάρμακα καταπολέμησης του καρκίνου αλλά και να κατασκευάζουν προιόντα από την φλούδα του λεμονιού (κοσμετολογία) με αποτέλεσμα να επωφελούνται οικονομικά.

Τα δέντρα του κίτρου έχουν μια τεράστια γκάμα κατηγοριών. Από λεμονια, πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, lime κλπ.
Μπορείτε όλα να τα καταναλώνετε με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείτε να τα τρώτε ωμά, σε χυμό, σε σορμπέ, σε γλυκά κλπ
ΟΜΩΣ ο ευεργετικότερος τρόπος είναι να τρίβετε την φλούδα τους στο φαγητό σας ωμή!!!! ΜΟΝΟ αυτή η μέθοδος καταπολεμά όλους τους όγκους αλλά και τις κύστες στο ανθρώπινο σώμα.

Η λεμονιά σαν δέντρο έχει αποδειχτεί σωτήρια για όλους τους τύπους καρκίνου! Έχει ταυτόχρονα και μια τεράστια αντιμικροβιακή δράση κυρίως ως προς τους μύκητες, βακτήρια, μικρόβια, παράσιτα, σκουλήκια.
Το λεμόνι ρυθμίζει άψογα την αρτηριακή πίεση και είναι φυσικό αντικαταθλιπτικό!!!! Ταυτόχρονα καταπολεμά το στρες και τις νευρικές διαταραχές.

Η πηγή αυτής της πληροφορίας έρχεται από μια τεραστια φαρμακευτικη εταιρία που αναφέρει πως έχουν γίνει πάνω από 20 μακροπρόθεσμα εργαστηριακά τεστ από το 1970 μέχρι και σήμερα που απέδειξαν την συντριπτική δράση κι επιτυχία του λεμονιού στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων κυρίως στο δέρμα, σε 12 τύπους καρκίνου όπως : παχέως εντέρου, στήθους, προστάτη, πνευμόνων και παγκρέατος.

Τα στοιχεία του λεμονιού έχουν 10.000 φορές ισχυρότερη δράση από την ουσία Adriamycin που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλα τα φάρμακα χημειοθεραπείας παγκοσμίως.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΝΩ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΥΓΙΗ ΚΥΤΤΑΡΑ!!!!! Κάτι που η χημειοθεραπεία έχει παταγωδώς αποτύχει...

Οι ασθένειες που βγάζει το σώμα μας δεν είναι απαραίτητα κληρονομικές από τα γονίδια μας αλλά μάλλον είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στο περιβάλλον μας.
Εγώ δεν θέλω ούτε να υπερβάλλω αλλά ούτε μπορώ και στην ζωή μου να είμαι αυστηρή με την διατροφή μου. Όπως λέω συνήθως θεωρώ σωστό το "λίγο από όλα" . Ωστόσο πληροφορίες όπως αυτές εδώ μπορούν να βοηθήσουν κάποιον, καλό είναι να τις έχουμε υπόψην μας και όποτε μας χριαστούν να τις βάλουμε στην ζωή μας. Να είσαστε καλά! Υγεία και θετική ψυχολογία!

Ζέα ή Ζειά

Καλησπέρα σας,

Πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν στα ράφια μας τα προϊόντα από Ζεα και φυσικά μας ρωτάνε τί είναι αυτός ο σπόρος.

Παραθέτουμε εδώ κάποια στοιχεία που βρήκαμε από μια σελίδα και θα ενημερώνουμε την δημοσίευση μας με ότι νεότερο βρούμε σχετικό με αυτό τον σπόρο. ( το άρθρο είναι γραμμένο στην δημοτική,,,, ).

Να πούμε εδώ ότι ο βασικός καλλιεργητής Ζέας στην Ελλάδα είναι η οικογένεια του Αντωνόπουλου. Έχει εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα και την εξής ποικιλία : αλεύρι ζέας, ζυμαρικά σε μεγάλι ποικιλία από Ζέα και δημητριακά. www.biogoods.gr Θα τα βρείτε στην σελίδα μας.

Ακολουθεί το άρθρο

Όμάδα επιστημόνων έφθασε εις τήν Θεσσαλονίκην, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους άπό όλες τις φυλές. Ήρεύνησε προσε¬κτικά και έδημοσίευσε τό 1922 τό πρώτο σύγγραμμα διά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οί Έλληνες είναι κατά πλει¬οψηφία “0″ ομάδος και οί υπόλοιποι “Α” ομάδος, οί Χάζαροι είναι “Β” ομάδος κ.λπ.Αρχάς του 1923 στέλνουν εις τήν Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά νά εξετάσει τήν διατροφήν τών Ελλήνων, επηρε¬ασμένη άπό τόν Ιπποκράτη, ό όποιος έλεγε εις τους ασθενείς “φάρ¬μακο σου είναι ή τροφή σου”. Άρα αυτοί έσκέφθησαν, έχει καθιερώ¬σει εις τόν Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οί ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή τών Ελλήνων είναι τό ψωμί. Τό ψωμί όμως τών Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι άπό σιτάρι.

Είς τά χημικά εργαστήρια συνέκριναν γρήγορα αλεύρι άπό Ζειά και Σιτάρι καί μέχρι τό 1926 διαπιστώνουν ότι:

Είς τόν εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τόν όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ό άδήν δημιουργεί τήν μνήμην καί τήν φαντασίαν είς τους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οί πρωτεΐνες διά νά συνδεθούν μεταξύ των καί νά δημιουργήσουν τά συμπλέγματα της μνήμης καί νά διατηρηθούν αυτά είς τόν χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, μίαν κόλλα, διά νά κολλήσουν Αυτήν τήν κόλλα τήν προσφέρουν οί τροφές μας καί τήν ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις καί σταθεροποίησις τής μνήμης.

Τό ψωμί πού τρώμε άπό τό Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως άπό τό ψωμί άπό τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται καί ή διαφορά τους.

Είς τό Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα καί χρησιμοποιείται ώς φυσική κόλλα ύπό τών ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ώς πρωτείνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) τών πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά τήν δημιουργίαν τής μνήμης είναι καλή μέν, διότι δημιουργεί ίσχυράν μνήμην, αλλά περιορισμένην, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει τό απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες. Έτσι καταστρέφει τήν φαντασίαν και τό δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει τήν ύγείαν και τό πνεύμα, τήν πρόοδον και τον πολιτισμόν του ανθρώπου. (κάπως υπερβολικό βέβαια..!)

Ως ισχυρή κόλλα έπικολλάται εις τά τοιχώματα όλων τών αγγείων πού διέρχε¬ται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει τήν σωστήν πέψιν, κενώσεις και κυκλοφοριαν του αίματος, μέ τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις είς τήν ύγείαν.

Είς τόν εγκέφαλον ώς πρωτεΐνη στηρίξεως κολλά ισχυρά τις πρωτεΐνες τής μνήμης μέ αποτέλεσμα, ό,τι παραστάσεις και ιδέες έβίωσεν τό παιδί είς τήν ήλικίαν 3-7 ετών, όσο λανθασμένες καί άν είναι, όσο πιό δυνατές και ξεκάθαρες αποδείξεις περί πλάνης του και άν του παρουσιάσεις αργότερα, δεν πρόκειται ώς ενήλικας νά άπορρίψη τις αποθηκευμένες μνήμες και δοξασίες του περί θεού, πολιτικής, κ.λπ.

Αυτό τό χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τόν ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ώς πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησις – σταθεροποίησις) εις τις πρωτείνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δέν δημιουργεί σταθερές και άναλοίωτες ενώσεις σάν βαρύδια στον έγκέφαλον, ώς ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τόν εγκέφαλο νά λειτουργή ελεύθερα νά συλλαμβάνη, νά σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, νά δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ. Οί αρχαίοι Έλληνες τό εγνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο μέ Ζειά, εγνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει τό πνεύμα. Αυτό μας τό λέει ό Αισχύλος εις τό ύμνον του προς τήν Δήμητρα:

“Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων”(Αισχύλος)

Επίσης δέν φράσσει τά αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δέν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη.Έπί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοι¬χεία πού χρειάζεται ό οργανισμός μας, συν τό άμινοξύ “Λυσίνη” τό πολυτιμωτατο συστατικον δια τόν οργανισμό μας, πού σήμερα οί άνθρωποι τό αγοράζουμε πανάκριβα ώς συμπλήρωμα τής διατροφής μας, ένώ θά τό είχαμε άπό τό ψωμί της Ζειάς δωρεάν.

Η Ζειά:

1. Βοηθάει στην άπορρόφησιν τών θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά.

2. Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό καί καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.

3. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει τήν ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου).

4. Περιέχει τό βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει τό ανοσοποιητικό σύστημα και είναι τό βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.

Έκτος των ανωτέρω τά άρτοπαρασκευάσματα άπό αλεύρι Ζειάς είναι εύγεστα καί άσυγκρίτως νοστιμότερα άπό τά αντίστοιχα μέ αλεύρι σιταριού. Έάν δέ φάτε ψωμί ή μακαρόνια άπό Ζειά θά ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που τους έστέρησε αυτήν τήν ασύγκριτη άπόλαυσιν;

Θά πάρετε τήν άπάντησιν ότι, του στή¬νουν συνεχώς ανδριάντες σέ πλατείες, στην Βουλή, και δίδουν τό όνομα του στις λεωφόρους γιά νά μην τό ξεχάσουν ποτέ. Καί τότε θά διερωτηθήτε, τί φταίει;

Οί αρχαίοι δέν έτρωγαν ψωμί άπό σιτάρι. Τό σιτάρι τό είχαν ώς τροφή τών ζώων καί τό oνομαζαν πυρρό. Έτρωγαν μόνον ψωμί άπό Ζειά ή Κριθάρι καί έν ανάγκη μόνον από κριθάρι ανάμεικτο με Σιτάρι.

Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε την στρατιάν του μόνο μέ Ζειά, διά νά είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι. Αν οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί άπό σιτάρι δέν θά είχαν τόσο ύψηλήν πνευματικήν άνάπτυξιν. Μόλις οι κοσμοκράτορες έδιάβασαν αυτήν τήν έκθεσιν τής επι¬ροπής, δίδουν εντολή το 1928 νά αναιρεθή αμέσως ή καλλιέργεια Ζειά στην Ελλάδα, και μόνον στην Ελλάδα.

Ενώ τώρα αναμειγνύοντας τους μέ αλλοδαπούς (σπόρους), θέλουν νά τους εξαφανίσουν τελείως. Ναι άλλα πώς θά τό επιτύχουν αυτό; Αμέσως δίδουν έντολήν είς τόν τέκνον των τον Βενιζέλο νά έπιστρέψη στην Ελλάδα καί νά εξαφάνιση τήν Ζειά. Οπότε βλέπουμε τόν Βενιζέλο νά έπιστρέφη στην Ελλάδα μετά άπό 8 χρόνια αυτοεξορίας του, νά άνασκουμπώνεται και νά ορμά σάν λέων κατά τής Ζειάς.

Μέσα σέ 60 χρόνια μόνον ήλλοίωσαν τήν πνευματικήν ύπεροχήν του σκέπτεσθαι τών Ελλήνων, τους έκαναν αδιάφορους, άβουλους, μέ μετρίαν αντίληψιν και φιλάσθενους.   Όλα τά ανωτέρω περί Ζειά, γλουτένης καί σωστής διατροφής μέ λεπτομέρειες καί τάς παραμέτρους όλων αυτών καί τήν ύγιεινήν θά τά βρήτε είς τά εμπνευσμένα καί καλομελετημένα βιβλία “Τό Όλον” καί τό «ΌΛ-ΟΝ» Ένα βιβλίο γιά τήν “ΊΑΣΗ”, του πρωτοποριακού μελετητή Μιχάλη Γρηγορίου. (Δεν σχολιάζουμε το βιβλίο γιατί δεν το έχουμε διαβάσει ακόμα, ωστόσο είχα συναντήσει τον συγγραφέα του βιβλίου σε μια συζήτηση που είχα παρευρεθεί γύρω από τους σπόρους).

Προς τό τέλος του 1928 ό “Εθνάρχης” μας Βενιζέλος, προφανώς μετά άπό κάποια εντολή, μέ της Αμύνης τά Παιδιά, τυφλά εις τον νουν καί την κρίσιν, και διψασμένα τό πώς νά ευχαριστήσουν καλλίτερα τόν άρχηγόν των έκήρυξαν τόν πόλεμον κατά της Ζειάς καί, έφορμήσαντες ακαταμάχητοι, ένίκησαν νίκην λαμπράν και εις βραχύτατον χρόνον 4 ετών δεν υπήρχε εις την Ελλάδα ούτε ένα σπυρί Ζειάς γιά σπόρο. Είπαν εις τόν λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι’ αυτό τά λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία.

Αυτό τό πρόβαλαν έντονα τά ΜΜΕ καί σέ 4 χρόνια έξηφανίσθη η Ζειά. Όλοι οί Έλληνες εγκατέλειψαν τήν Ζειά μόνον ένας άπό όλους κράτησε σπόρο Ζειάς. Καί σήμερα 2010 καλλιεργεί Ζειά μόνον ένας ό Γ.Α. είς ένα χωριό καί κατασκευάζει μακαρόνια άπό αλεύρι Ζειάς, τά όποια είναι υπερβολικά νοστιμώτερα άπό τά μακαρόνια του σίτου. Τήν έπιθεσίν του κατά τής Ζειάς ό “εθνάρχης” μας τήν ήρχισε μέ τήν αθρόα εισαγωγήν αλεύρων σίτου ύπό τών φίλων του.

Οί φίλοι του έγιναν πάμπλουτοι καί έξέσπασε τότε τό μέγα διά τήν έποχήν και γνωστό ώς “Σκάνδαλο τών αλεύρων”. Μέσα είς 4 χρόνια οί Έλληνες είχαν ξεχάσει τήν Ζειά τελείως καί οί φίλοι του Βενιζέλου έγιναν δισεκατομμυριούχοι άπό τήν εισαγωγή τών αλεύρων του σίτου.” Καί δέν ήρκέσθη μόνον είς τήν έξαφάνισιν του σπόρου ό “εθνάρχης” μας, επέτυχε νά σβήση τήν Ζειά από τήν μνήμην καί τήν γλώσσαν τών Ελλήνων.

Αυτό θά πή τέλειον έγκλημα. Αποδείξεις: Εσείς έγνωρίζατε τήν λέξιν Ζειά πριν λίγα χρόνια, όταν ήρχισε νά προβάλεται άπό εμάς στά κανάλια; Εύρήκατε τήν λέξιν σέ λεξικό πού συντάχθηκε μετά τό 1930; Δεν θά τήν εύρητε, μήν ψάχνετε. Άλλα και αν κάπου τήν εύρητε, θά τήν έξηγεί ώς ζωοτροφή… Μόνον εις τυχόν ανατυπωθέντα παλαιά λεξικά θά τήν εύρητε, ή εις τό των Άγγλων “LINDELL & SCΟΤΤ”, τό όποιον δέν τήν εξηγεί σωστά. Εις τό “ΗΛΙΟΣ” πού είναι πιο ενήμερο και σοβαρό λεξικό γράφει:

Ζειά ή Ζέα… τήν Ζέαν τήν μάϊδα πού είναι ό γνωστός αραβόσιτος και κοινώς αραποσίτι”. Αραβόσιτος όμως είναι κοινώς τό Καλαμπόκι.

Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό.

Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν πορτοκαλιά. Αν άπό άπόστασιν 50-1ΟΟμ. κοιτάζεις τήν Νερατζιά είναι όμοια μέ τήν πορτοκαλιά. Καί τό νεράτζι μέ τό πορτοκάλι, ένώ έξωτερικώς είναι όμοια, εις τήν πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές εις τά συστατικά των. Αυτό ακριβώς συμβαίνει καί μέ τους σπόρους της Ζειας και του Σιταριού. Δέν θά έκανε ό Ι. Πασσάς αυτό τό λάθος, έάν δέν έξηφάνιζε και τήν βιβλιογραφία περί Ζειά ό “εθνάρχης” μας, όπως ό Σαούλ – Παύλος τήν βιβλιογραφία των αρχαίων Ελλήνων.

Εκεί όμως πού έμεινα εμβρόντητος είναι όταν διάβασα τήν “Οδύσσεια” ραψωδία δ (4)-603-604, τό αρχαίο: “Ω έν μέν λωτός πολύς, έν δέ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ίδ’ εύρυφυές κρίλευκον”. Ό Κ. Δούκας ερμηνεύει: “όπου υπάρχει τριφύλλι πολύ, καί κύπερι, καί σιτάρια καί ζωοτροφές κι εύρύφυτο κριθάρι λευκό”. Πώ! Πω!… Ό κ. Δούκας ό έκλεκτώτερος ερμηνευτής έκανε λάθος; Ένώ οί “Ελληνες χρησιμοποιούσαν πυρούς (σιτάρια) γιά ζωοτροφές καί τήν ζειά γιά ψωμί, ερμήνευσε τήν ζειά ώς ζωοτροφές, διότι ό Βενιζέλος είχε εξαφανίσει από τήν βιβλιογραφίαν καί άπό τήν μνήμην τών Ελλήνων τήν ζειά ή ζέα.Τό δημητριακό Ζειά η φύσις τό έδώρισε είς τους λαούς του Αιγαίου.

Αργότερα οί Έλληνες μετανάστες τό μετέφεραν καί είς άλλες χώρες. Τό σιτάρι ήτο φυσικό δημητριακό τών βορείων περιοχών. Οί Έλληνες τό έφεραν είς τήν Ελλάδα καί τό έκαλλιέργησαν ώς ζωοτροφή, αρκετά χρόνια πρό του Τρωικού Πολέμου, όταν ήρχισαν τό εμπόριο μέ τις βορεώς του Ευξείνου Πόντου χώρες. Οι Βόρειοι λαοί αντί χρημάτων, που δέν είχαν, έπλήρωναν τα είδη πού ήγόραζαν άπό τους Έλληνας έμπορους μέ σιτάρι και έτσι ήλθε εις την Ελλάδα τό σιτάρι. Εις τό διαδίκτυο, έάν γράψετε τήν λέξιν “Ζειά”, θά εκπλαγείτε.

Θά διαβάσετε πάρα πολλά, εις τήν παράγραφο “ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ” (ύμνοι Όρφέως, Ομηρικά έπη, Μύθοι), διαβάζουμε:

«Ή πόλη τών Αθηνών ονομαζόταν και Ζείδωρος, διότι έπί του εδάφους της έκαλλιεργειτο έκτος άπό τήν έλαία και τό δημητριακό ζειά. Τό ζειά μέ τό ζήτα δηλώνει ζωή, μέ τό εψιλον γιώτα τήν μακρά πορεία και μέ τό άλφα που είναι τό πρώτο στοιχείο τό άριστον, τήν παρουσία του Αιθέρα (τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τά πάντα είναι ό Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία».
Τήν Ζειά φορτωεκφόρτωναν άπό ένα λιμάνι του Πειραιώς που έξ αυτής έλαβε τό όνομα Ζέα, και μέχρι σήμερα τό λιμάνι ονομάζεται Ζέα.( για αυτό υπάρχει διχογνωμία )

Και τώρα πώς επεβλήθη ή ζειά νά ερμηνεύεται εις ορισμένα λεξικά ώς ζωοτροφή. Εις τό διαδίκτυο χειριζόμενοι τήν λέξιν “Ζειά” εις τήν ΙΛΙΑΔΑ – ραψωδία Ε, στίχοι 121-240 διαβάζουμε: «…παρά δέ σφίν έκάστω δίζυγες ίπποι έστάσι κρί λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας» (195). Πιό κάτω ό μεταφραστής, ελαφρά τή συνειδήσει, ή καλοπληρωμένος μεταφράζει: «…εις κάθε αμάξι είναι σιμά ζευγαρωτά πουλάρια, στέκουν και τρώγουν τήν ζειά και τό λευκό κριθάρι».

Έδώ δολοφονείται ή Ζειά, διότι ό μεταφραστής, μεταφράζει τήν ζωοτροφή “όλύρας” εις “ζειά”. Οι μεταγενέστεροι αντιγράφουν από αυτό ζειά = όλύρας = ζωοτροφή, ένώ ό Όμηρος εγνώριζε και τά δύο, ζειά και όλύρας, και έγραφε πάντα τό ορθόν, αυτό που ήθελε και έπρεπε νά διδάξη. Έδώ γράφει σαφώς: «κρι λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας». Όχι ζειά, όπως ελαφρά τήν συνείδησιν και βαρυτάτην άγνοια γράφουν οι μεταφρασταί. Από τις έρευνες που έκανα, κατέληξα ότι όλύρα ώνόμαζαν τόν σημερινόν “Οροβον κοινώς ρόβην ή τό ρόβι.

Πρόκειται διά τήν πιό δυνατή και αγαπητή εις τά ζώα τροφή. Ομοιάζει μέ τό βίκο (άγριαρακά). Είναι ή πιό θρεπτική τροφή τών ζώων, άλλα είναι βλαβερή διά τόν άνθρωπον. Ή όλύρα εκαλλιεργείτο από αρχαιοτάτων χρόνων εις την Ελλάδα ως ζωοτροφή. Ήτο μεσογειακό φυτό (Λεξικό “ΗΛΙΟΣ”, λήμμα Όροβος). Είναι λογικόν νά κατάληξη μέ τόν χρόνο ή όλύρα εις όροβο. Εις τό λεξικό “LINDELL & SCΟΤΤ” θά τήν βρήτε ώς Σίκαλιν η Αγριοσίκαλιν, αυτήν τήν σύγχυσιν έκαλλιέργησαν οι φιλέλληνες… διά νά ξεχά¬σουμε τήν Ζειά. Ή Ζειά καλλιεργείται σήμερα εις πολλές χώρες τής Ευρώπης και εις τόν Καναδά εις μεγάλην εκτασιν, φέρει δέ όνομα ανάλογο τής γλώσσης έκαστης χώρας. Οι Ιταλοί τήν ονομάζουν Faro, οί Γερμανοί Dingel, κ.τ.λ. Οί Έλληνες εισάγουμε σήμερα αλεύρι Ζειά άπό τήν Γερμανία μέ τό όνομα Ντίνγκελ, ώς μή περιέχον γλουτένη, αντί 6,45 Εύρώ, ήτοι τό αγοράζουμε Δέκα φορές άκριβώτερα άπό τό σιταρένιο. 

Οπότε μήπως να προτιμούμε το ελληνικό ζέα ή το ελληνικό κριθάρι θα λέγαμε εμείς καλύτερα?

Εδώ παραθέτουμε άρθρο από άλλη πυγή. (http://irakleitos.blogspot.gr/2011/10/blog-post_04.html)

Η Ζέα ή ζειά (Triticum dicoccum ή Emmer wheat στα αγγλικά) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσης του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα

« πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν .»

Δέσποζε μέχρι τις αρχές των ιστορικών χρόνων μεταξύ των δημητριακών . Με το πέρασμα του χρόνου επιλέχθηκαν πιο αποδοτικές και πιο εύκολες καλλιέργειες δημητριακών , όπως το σιτάρι και το ρύζι . Έτσι η καλλιέργεια της Ζέας είχε σχεδόν εξαφανισθεί . Προς τό τέλος του 1928 ό "Εθνάρχης" μας Βενιζέλος, προφανώς μετά άπό κάποια εντολή, έκήρυξε τόν πόλεμο κατά της Ζειάς και εντός 4 ετών δεν υπήρχε εις την Ελλάδα ούτε ένα σπυρί Ζειάς γιά σπόρο. Είπαν εις τόν λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι' αυτό τά λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία. Αυτό τό πρόβαλαν έντονα τά ΜΜΕ καί σέ 4 χρόνια έξηφανίσθη η Ζειά. Όλοι οί Έλληνες εγκατέλειψαν τήν Ζειά μόνον ένας άπό όλους κράτησε σπόρο Ζειάς. Έτσι μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα και ακολούθησε η καλλιέργεια τού μεταλλαγμένου σίτου! Ενδιαφέρον αποτελούν τα εξής:

1)      Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρε­φε την στρατιά του μόνο μέ Ζειά, διά νά είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι.

2)      Η πόλη των Αθηνών ονομαζόταν και ζείδωρος, διότι επί του εδάφους της καλλιεργείτο εκτός από την ελαία και το δημητριακό ζειά. Το ζειά με το ζήτα δηλώνει την ζωή με το έψιλον γιώτα την μακρά πορεία και με το άλφα που είναι το πρώτο στοιχείο το άριστον την παρουσία του Αιθέρα (το στοιχείο που βρίσκεται παντού και δομεί τα πάντα είναι ο Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία. Χαρακτηριστική απόδειξη ότι  η μαρίνα του Πειραιά αποκαλείται μέχρι και σήμερα Ζέα!

3)      Αυτό πού κρατά η Θεά Δήμητρα στά αγάλματα καί γλυπτά – προς λάθος πολλών – δεν είναι στάχια σιταριού αλλά Ζέας.

Η επιστήμη το έχει ανακαλύψει ξανά μετά από έρευνες σαν δημητριακό που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών .Η ζέα είναι σημαντική όχι μόνο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού .Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής .Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους ( δημητριακά ζέας)

Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν από 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. (Έχει επιζήσει επίσεις σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού (σύμφωνα με τον J. Harlan)).

O Θεόφραστος τον 4ο αι. π.Χ, διακρίνει την ζειά σαφώς από την όλυρα (ασπρόσιτος) χαρακτηριζοντάς ως το πλέον αποδοτικότερο από όλα τα είδη των δημητριακών.

Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό.

Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται από τη χρησιμοποιησή του σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα(ασπρόσιτο) ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).

 Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη. Τα δημητριακά Ζέας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι απορροφώνται αργά και απελευθερώνουν μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα.

Ετσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και διατηρούν το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα, με αποτέλεσμα να αποτελούν όπλο στην πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Το σημαντικό για εμάς είναι να μπορεί ο κόσμος να τρώει σωστά και θρεπτικά, έχοντας ποικιλία στην διατροφή του. ...ελπίζουμε ο σπόρος να αρχίσει να καλλιεργείται ευρέως ξανά έτσι ώστε να μειωθεί η αρκετά υψηλή εώς τώρα τιμή του.